Vanmiddag veel studentenfilms gezien in het Louis Hartlooper Complex in Utrecht tijdens de 29e editie van het Nederlands Film Festival: kunststukjes van studenten aan het Brabantse AKV/St.Joost en de Rotterdamse Willem de Kooning Academie. Directe aanleiding om te gaan was natuurlijk de korte documentaire 'Humor om een Tumor'. Na afloop heb ik maker Kristel en hoofdpersoon Frans nog even een hand gegeven. Bijzonder om te zien hoe zij met diagnose hersentumor omgaan en hoe zij naar de operatie toeleefden. Veel herkenning ook. Frans is echter in tegenstelling tot mij wakker geopereerd... eeeew, mot er ff nie an denkuh maar zelf deed hij er aardig laconiek over :-). Triest is dat ook in zijn geval de tumor kwaadaardig bleek te zijn met alle deprimerende implicaties; toch lijkt hij me een man vol humor in een ruwe bolster met een klein hartje die zich niet zomaar laat kisten! Of zoals Vrolijke Frans me in een Hyves berichtje schreef: 'Tja het is en blijft een nare ziekte maar het beste medicijn is positiviteit en ik wou dat doodgaan nog even uitstellen hoor.. we zijn nog veel te jong.' Mijn idee Frans, MIJN IDEE!
4 opmerkingen:
Dat vrolijke Frans en plezierige Peef het doodgaan allebei nog maar heel lang mogen uitstellen!
Ik sluit mij aan bij Han en John!
Enig idee of deze film op tv komt?
Mooi geschreven en leuk je gezien te hebben Davy. We hebben wat hindernissen gehad maar er is voor ons nog genoeg te doen op deze wereld. Stay positive.
Frans & Kristel
nog heelheelheel lang uitstellen inderdaad!
Een reactie posten