Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.
Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom.
ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!
29 december 2014
24 december 2014
Verpleeghuis
Nu ik beneden slaap na een aantal 📱lelijke vallen en op dagen dat Sjaak er niet is tweemaal per dag thuiszorg over de vloer heb en ik door mijn bagger evenwicht zelfs binnenshuis niet eens kan gaan en staan waar ik wil lijkt ons huisje hoe langer hoe meer op een verpleeghuis. Beter zo dan in een instelling maar mijn wereldje wordt zo klein…
19 december 2014
14 december 2014
06 december 2014
17 november 2014
Toch weer......
08 november 2014
02 november 2014
28 oktober 2014
27 oktober 2014
Wankel evenwicht
Mijn slechte evenwicht baart me momenteel nog het meest zorgen. Op de laatste CT scan bleek ik al wat minder oedeem in mijn hoofd te hebben maar daar merk ik verder niks van. Nu langzaam aan Dexamethason afbouwen en over circa drie weken weer een MRI scan.
24 oktober 2014
12 oktober 2014
Voeddhha
Met mijn dikke Dexamethason kop en dikke pens ben ik steeds meer de gelijkenis van Boeddha lol. Wel zonde dat ik door overgewicht en gebruik van Dexa nu ook Metformine moet slikken voor mijn ontregelde bloedsuikerhuishouding ..
20 juli 2014
Klotezooi
Door een terugval heb ik nu niet alleen minder kracht en gevoel in mijn linkerhand maar ook in mijn linker onderbeen. Ook is mijn balans/evenwicht nog verder verslechterd en loop ik nu ook binnenshuis met een stok om te oorkomen dat ik omkukel. En het ging net zo goed met fysiotherapie maar dat staat voorlopig in de pauzestand, net als kleine wandelingetjes met (FaceBook) vrienden maken. waardoor wordt deze terugval veroorzaakt? Door afbouwen van Dexamethason maar dan weten we nog niet wat er in mijn kop allemaal aan de gang is: opnieuw oedeem, littekenweefsel, tumorgroei…. Over twee weken weer een MRI scan
12 juli 2014
Gebruiksaanwijzing
van
bedoeld en komt oornamelijk voort uit onvrede met mezelf en de situatie L .
14 mei 2014
13 mei 2014
Facebook en zo
Ik heb momenteel 2x p/w fysiotherapie en ik merk gelukkig dat ik weer wat sterker word en eind van de maand krijg ik weer een spannende momentopname d.w.z. MRI scan en als die nou goed is hoop ik dat ik weer om de drie maanden naar het UMC hoef en niet vaker!!
02 april 2014
ziekenhuis deel 5678665
22 maart 2014
19 maart 2014
opkrabbelen
10 maart 2014
08 maart 2014
plof
04 maart 2014
lab uitslagen ?
03 maart 2014
Jaaaaaaaa......
Wat maakt het ook allemaal uit. Hij mag naar huis en dat is voor het belangrijkste!
02 maart 2014
Rustig......
Vanmiddag en wandelstok van mijn moeder meegenomen. Hij gaat samen met de therapeute kijken hoe 'ie daar het best mee om kan gaan. Zal voornamelijk zijn om te voorkomen dat 'ie minder vaak ergens tegen aan zal lopen.
Hopelijk morgen snel bericht dat 'ie naar huis mag. Kan ik 'em lekker thuis verwennen en verzorgen.
28 februari 2014
Bijna weekend......
Hij was goed te spreken. Weer in het rustuur dat de therapeute langskwam. Hij mag/moet paar keer op een dag op een hometrainer die in de gang staat telkens 3 minuten oefenen. Hij gebruikt z'n linkerhand, bewust goed vind ik. Oefenen, oefenen, trainen, trainen.
Vanmiddag is er teamoverleg geweest als het goed is en heel misschien.....
Hij wordt het nu toch wel zat in het ziekenhuis en heeft zin om naar huis te gaan, lekker naar z'n poezenkindjes toe.
27 februari 2014
Weer een dag......
Net is de chirurg even langs geweest en denkt dinsdag de uitslag van de kweek binnen te hebben. We hebben dan woensdag een gesprek hierover. Spannend!
Vanmorgen heeft hij lekker weer zelf gedoucht.
De planning is dat 'ie maandag naar huis mag.
26 februari 2014
De dag na......
Hij heeft nog steeds amper pijn en da's wel heerlijk. Praten doet 'ie ook volop. Ik merk wel aan 'em dat, vooral als 'ie moe is, wat moeilijker praat. Maar dat geeft niet. Hij zal toch z'n rust moeten pakken. Is in het ziekenhuis wel moeilijk, dat komt thuis wel weer.
Z'n telefoon heeft 'ie ook weer gevonden en Facebook wordt ook alweer door meneer in de gaten gehouden.
Morgen gaan ze kijken om 'em weer mobiel te krijgen en dat is een goed teken. Dan zullen ze ook wel kijken of 'ie zelf naar de WC kan, zelf kan wassen. Ik hoop nog steeds dat 'ie vrijdag mee naar huis mag. Is voor hem en ook voor mij een stuk rustiger. Kan 'ie bijkomen en heel veel rusten.
Al met al heeft 'ie de eerste dag er opzitten na de operatie en die is niet tegengevallen.
De nacht......
Hij voelt zich niet echt slecht in ieder geval.
Ga rond koffietijd weer lekker naar 'em toe.
25 februari 2014
Het zit er op......
Ben gelijk naar Utrecht gereden om naar 'em toe te gaan. Zuster van de afdeling heeft me naar de uitslaapkamer gebracht en daar lag meneer. Onder een tent omdat 'ie nog geen direct licht op 'em mag hebben door de Gliolan. Dat kan anders uitslag of andere wondjes geven. Is voor 48 uur ongeveer.
Hij was goed wakker. Wel erg moe, maar goed bij de tijd en zo te zien en horen geen gekke dingen. Ze hebben ongeveer 50% weg kunnen halen. De rest zit verweven in gezonde hersencellen en dat moest blijven zitten omdat er anders problemen zoude komen met lezen en zien.
De chirurg is ook nog heel kort geweest en hij zei dat het goed is gegaan en ze zijn echt tot het randje gegaan. En dat is goed zei hij. Daar vertrouwen we dan maar op.
Het is 'em niet mee- of tegengevallen is z'n eerste reactie. Maar om nou te zeggen "Ik ga zo weer liggen de volgende keer", nee dat zeker niet. Hij heeft alles wakker meegemaakt, van het openmaken tot het sluiten van het luikje.
Hij kreeg net weer wat drinken, water, en als dat goed valt dan krijgt 'ie later wat andere dingen ook. Hij stikt van de honger en dorst natuurlijk. Maar chips zal het wel niet worden :)
Dit hebben we er in ieder geval opzitten. Nu afwachten wat de uitslag van de kweek is en wat de vervolgprocedure zal zijn.
Morgenochtend gaat 'ie terug naar z'n kamer en dan ga ik weer lekker naar 'em toe.
24 februari 2014
Eerste stap is genomen......
Gelijk gewogen, infuus aangelegd voor de MRI van vanmiddag. Dopjes, 7 stuks aangebracht op z'n hoofd. Bloed prikken. Voor we het wisten werd koffer, jas, pet en alles door een overijverige vrijwilligster meegenomen. En ja, daar zat ook Davy z'n telefoon bij. En ja, die is heilig :)
Hierna konden we gelijk naar zijn kamer, nummer 8, en daar hebben we intakegesprek gedaan. Kregen ook nog wat uitleg over hoe het morgen zal gaan. Hij krijgt 's morgens een drankje wat nodig is voor de chirurg zodat die kan zien wat de tumorcellen zijn. Door dat drankje gaan die licht geven. Davy mag, nadat hij het drankje heeft gehad, niet meer in direct licht komen. Als hij naar de OK gereden wordt zit er ook een soort van tent over z'n bed zodat er geen direct licht op hem kan komen.
Vandaag krijgt hij nog wat onderzoekjes en bezoekjes van de chirurg, de neuropsycholoog, zaalarts, enz. Kortom, hij zal meer dan bezig gehouden worden. Davy ligt op een kamer samen met een andere man die ook morgen een hersenoperatie krijgt. Ook door dezelfde dokter. Als hij dus klaar is, is Davy aan de beurt.
Vanavond ga ik weer lekker naar 'em toe.
21 februari 2014
sjaak
20 februari 2014
04 februari 2014
OEF
23 januari 2014
SPIJT
Met een ernstig levensverwachting beperkende aandoening moet het gaan om kwaliteit van leven en niet om kwantiteit en zo slecht was mijn kwaliteit van leven helemaal niet. Nu, NU pas voel ik me echt een patiënt: doodmoe, uitgeput, uitgeblust en bijna nergens zin meer in. epilepsie en minder gevoel in mijn linkerhand als bonus en bijna alles kost me meer moeite dan voorheen.
De nog gezonde hersendelen die ik was kwijtgeraakt met een tweede operatie heb ik nog wel maar die 28 extra doseringen röntgenstraling hebben de "Davy-computer"vast geen goed gedaan en het is nog maar de vraag of ze zich kunnen herstellen. Na de volgende scan eens bekijken hoe die chaos in mijn kop er op MRI-beelden uitziet...