Om 6 uur ging vanmorgen de wekker. Zo vroeg staan we zowat nooit samen op en zelfs Porsje was helemaal in de war. Davy gaf haar eten en voor we het wisten lag ze alweer op de slaapkamer in haar doos. Je zag haar denken "Baasjes komen zo wel weer terug in bed" :)
Toen we zo'n 50 meter van huis waren, zat er zowat een kat onder de auto. Het scheelde echt helemaal niets of het beestje had het formaat hamburger gehad. In het ziekenhuis moesten we een nummertje trekken om ons aan te melden voor de scan en het nummer was... 13. Het scanapparaat wilde niet opstarten, het prikken ging niet goed en deed behoorlijk pijn. Kortom alles ging voorspoedig :( En toen was het pas 8 uur!
Om 9.15 was de afspraak met de dokter en we wilden eigenlijk maar 1 ding horen, goed nieuws! En ja hoor, dokter Seute had goed nieuws. Het gat was er nog en de foto's lieten een mooi, rustig, schoon, zwart gat zien. De spanning viel ook deze keer weer weg en we waren allebei weer opgelucht. Dit willen we voorlopig horen en niets anders!

Dit keer hebben we geen gebakje genomen om te vieren, maar een bakje kibbeling in Zeist, onder het mom "Omega 3 is goed voor je :)
In december moeten we weer op pad voor de volgende scan. Binnenkort vieren we eerst gezellig onze verjaardag, maken de vakantie af, en gaan we ons dagelijks gangetje. Even weer een periode zonder zorgen. Dit hebben we weer mooi te pakken, hoera, hoera, hoera!!!